نخل تر

مرتضی عابدی اردکانی

قرنها می گذرد و تو همچنان ایستاده بر بلندای تاریخ سرخ شهادت ، بشریت به خواب رفته را به نظاره نشسته ای . سالهاست که گرمترین روزخدا در تف ماریه عطش را به تمسخر مقاومت شیرین خود گرفته ای و از عمق نگاهت ، هنوز هم آزاده بودن را از خود به یادگار گذاشته ای.

هنوز هم آدم خاک نشین ، انتظار تورا می کشد تا یک بار دیگر درس مرد بودن وآزاد زیستن را ازتو به ارث برد. ارثی که این روزها ، کام تشنه بشر ، سخت نیازمند نوشیدن جرعه ای از آن است. تو کربلا رابا خون آفریدی تا آیندگان بدانند رمز ماندن در خون فشانی بر سر عقیده است، عقیده ای پاک و سازنده و بی شک آن روز که فریاد از حلقوم پاک برآوردی که زندگی تنها وتنها عقیده است و جهاد در راه رسیدن به آن ، چه نیک می دانستی که روزی روزگاری ، چنان دست و پای حقیقت در روز روشن بسته می شود که فقط فوران خونت ، گره کور آنرا خواهد گشود.

آری:

حسین را وارث آدم نامیده اند زیرا تکامل بشریت است . بشریت غوطه ور در تجاهل جاهلی خویش . بشریت به خواب رفته در سنگین ترین خواب تاریخ به امتداد گستره گیتی که قرنها به انتظار تلنگر عاشورا نشست تا از خواب غفلت خود بیدار شود.

آری:

حسین خون خداست و چکیدنش در صحرای بی آب و علف کربلا ، نمادی از فوران عشق در سوزناکی هرم عطشی بود که برای ادای بار امانت الهی به اجتهاد مقدس خود ، رفتن را بر ماندن با ذلت ترجیح داد.

آری:

حسین را گاه گم می کنیم ، گاه ساده و آرام . گاه پربهانه و غفلت زده . گاه در هیاهو،گاه در سکوت و گاه در حجم انبوه زنجیرهایی که تنها و تنها به پشتمان می خورند ، غافل از اینکه کلیدی شوند برای بازشدن قفل دلمان ، دلی زنگار بسته از بی معرفتی به اهل بیت و سنگ شده از همنشینی با عصر جاهلیت مکرر بشریت .

عاشورا یک فرهنگ است ، فرهنگی بالیده بر درخت تناور نبوت و استمرار راه سبز امامت در سرخ ترین لحظه تاریخ .

عاشورا یک قصه از غربت و مردن و رفتن نیست ، تبلوری از رسیدن ، وصال و ماندن است.

این روزها غربت حسین را در گم شدن راهش در میان نیزه های جمود فکری که هنوز بر تنش خود نمایی می کند ، می توان فهمید . در کم رنگ شدن ارزشهایی می توان دید که روزگاری سید شهیدان عالم ؛ وجودش را در طبق اخلاص گذاشت و از جانش گذشت . در تحریفی می توان فهمید که بی شک ظاهر و باطن قیامش را در برگرفته است و چون موریانه ای ، به جان درخت تناور مرامش افتاده است.

این روزها ما غربت حسین را در میان صدای طبل و دهل کسانی گم شده می بینیم که بویی از حقیقت عاشورا نبرده اند و همه عظمت آنرا در یک روز پر هیاهو خلاصه کرده اند.

حسین جاری است ، از ازل تا ابد و اکنون مجال را بار دیگر به حسینی دهیم که خودرا رها یافته از همه تحریف ها وخرافات ها، فریاد می زند برای ماندن پر افتخار راهی جز رفتن سرخ وجود ندارد.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا